بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - زومیت / جمعیت پوماها در پاتاگونیا که طی دهه‌ها رو به کاهش بود، دوباره افزایش یافته و حالا آن‌ها به شکار پنگوئن‌های ماژلان روی آورده‌اند.
تلاش‌ها برای حفاظت از حیات‌وحش در منطقه پاتاگونیا در جنوب آمریکای جنوبی، آن‌قدر موفق بوده که جمعیت پوماها دوباره شکوفا شده و این شکارچیان رأس هرم غذایی، اکنون به منبع غذایی تازه و غیرمنتظره‌ای روی آورده‌اند.
بازار
پوماها حدود یک قرن پیش، زمانی که دامداران برای حفاظت از گوسفندانشان، آن‌ها را تا آستانه انقراض شکار می‌کردند، تقریباً از این منطقه ناپدید شدند. اما داده‌های GPS و دوربین‌های تله‌ای نشان می‌دهد که اکنون بالاترین تراکم ثبت‌شده پوما در این منطقه دیده می‌شود.
پنگوئن‌های ماژلان با حضور دائمی در کلنی‌های ساحلی تبدیل به منبع غذایی آسان و بدون دفاع برای پوماها شده‌اند
جمعیت‌های بزرگ پوما بیشتر در اطراف کلونی‌های پنگوئن ماژلان شکل گرفته‌اند؛ پنگوئن‌هایی که هر سال حدود شش ماه، از سپتامبر تا مارس، در سواحل پاتاگونیا زندگی می‌کنند. تراکم فعلی پوماها به حدود ۱۳٫۲ قلاده در هر ۱۰۰ کیلومتر مربع می‌رسد. جمعیت سایر گونه‌های حیات‌وحش از جمله روباه‌ها و گواناکوها نیز بهبود یافته است.
به گزارش ای‌بی‌سی نیوز، در دوره‌ای که پوماها در منطقه حضور نداشتند، جمعیت پنگوئن‌ها به‌خوبی رشد کرد، اما حالا همین پنگوئن‌ها به شکارهایی آسان برای این گربه‌سانان بزرگ تبدیل شده‌اند. پژوهشگران با نصب شبکه‌ای از دوربین‌های تله‌ای در سراسر پارک متوجه شدند که موارد شناسایی پوماها نزدیک کلونی پنگوئن‌ها بسیار زیاد است و این موضوع نشانه تغییرات مهمی در اکوسیستم بود.
جمعیت رو به رشد پوماها در پاتاگونیا به شکار پنگوئن‌های ماژلان روی آورده‌اند.
بیشتر گونه‌های پنگوئن در جهان روی جزایر دورافتاده زندگی می‌کنند و شکار زمینی تهدیدی برای آن‌ها نیست. اما وقتی پنگوئن‌های ماژلان کلونی‌هایی در سواحل آرژانتین ایجاد کردند، به منبعی فراوان و بدون دفاع برای پوماها تبدیل شدند. با توجه به اینکه پنگوئن‌ها همیشه در یک مکان جمع می‌شوند، شکار آن‌ها ساده و کم‌زحمت است.
در فصل‌هایی که پنگوئن‌ها حضور ندارند، پوماها دوباره به یکی از منابع غذایی قدیمی‌شان روی می‌آورند: گواناکو؛ نوعی لاما بزرگ که شکارش برای پوما به مراتب دشوارتر است. به همین دلیل، پوماها بیشتر به پنگوئن‌ها توجه می‌کنند؛ زیرا طعمه‌ای آسان‌تر و کم‌خطرتر هستند.
به گفته پژوهشگران، افزایش تراکم پوماها هم‌زمان با بیشترین تراکم پنگوئن‌ها ثبت شده و جمعیت پنگوئن‌ها پایدار یا حتی در حال رشد است. پژوهش جدید نشان می‌دهد اکوسیستم‌ها همچنان تحت تأثیر فعالیت‌های انسانی و تلاش‌های حفاظتی در حال تغییر هستند.
سراتا می‌گوید پوماها «گونه‌ای فوق‌العاده سازگار و تاب‌آور» هستند؛ آن‌ها از شمال کانادا تا جنوبی‌ترین نقاط آمریکای جنوبی پراکنده‌اند و در سراسر این محدوده بیش از ۲۰۰ گونه طعمه را شکار می‌کنند. او می‌افزاید: «بازگرداندن حیات‌وحش در چشم‌اندازهای تغییر یافته‌ی امروز، تنها به معنای بازگرداندن اکوسیستم‌ها به گذشته نیست؛ این کار می‌تواند تعاملات کاملاً جدیدی شکل بدهد که رفتار و جمعیت حیوانات را به شکل غیرمنتظره‌ای دگرگون می‌کنند.»
پژوهش در ژورنال Royal Society Journals منتشر شده است.