بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - آخرین خبر /دانشمندان می‌گویند اقیانوس‌های زمین که به دلیل رنگ آبی عمیق خود شناخته می‌شوند، ممکن است روزی دچار تغییر رنگ شوند.
به نقل از نیوزویک ، گزارشی مبتنی بر مطالعه‌ای که در نشریه نیچر (Nature) منتشر شده است، نشان می‌دهد که اقیانوس‌های ما همیشه آبی نبوده‌اند و بسته به تغییرات جوی و شیمیایی، ممکن است روزی سبز، قرمز یا حتی بنفش به نظر برسند.
اهمیت موضوع
رنگ اقیانوس‌ها به عنوان یک شاخص بصری از وضعیت شیمیایی و بیولوژیکی سیاره عمل می‌کند. به گفته دانشمندان، تغییرات در رنگ اقیانوس‌ها در طول زمان نشان‌دهنده دگرگونی‌های عمده در اتمسفر و اشکال حیات زمین است.
درک این تغییرات، بینشی در مورد تاریخچه اقلیم و حیات سیاره فراهم می‌کند و همچنین ممکن است به محققان در شناسایی نشانه‌های زیستی در سیارات دوردست کمک کند.
جزئیات پژوهش
پژوهشی که توسط دانشمندان ژاپنی انجام و در نشریه نیچر منتشر شد، از شبیه‌سازی‌هایی برای بررسی چگونگی تغییر رنگ اقیانوس‌ها در طول تاریخ زمین استفاده کرد.
مدل‌های این مطالعه نشان می‌دهد که در شرایط کم اکسیژن، مانند میلیاردها سال پیش در دوره‌ای که حیات روی زمین احتمالاً در مراحل اولیه خود بود و به آرکئن ائون (The Archean Eon) معروف است، اقیانوس‌ها می‌توانستند سبز به نظر برسند.
ارگانیسم‌های فتوسنتزی اولیه در نهایت آنچه را که دانشمندان «رویداد بزرگ اکسیژن‌سازی» (Great Oxidation Event) می‌نامند، آغاز کردند – یک نقطه عطف اکولوژیکی که مقادیر قابل توجهی اکسیژن را وارد اقیانوس‌ها و اتمسفر زمین کرد و احتمالاً راه را برای حیات پیچیده هموار ساخت.
شواهد این تحول در تشکیلات آهن نواری (banded iron formations) حفظ شده است، جایی که لایه‌های متناوب آهن رسوب‌گذاری شده در شرایط کم‌اکسیژن و آهن قرمز اکسید شده، نشان‌دهنده تغییرات شیمیایی سیاره است.
یک مقاله در دِ کانورسیشن (The Conversation)، با استناد به مطالعه ژاپنی در نیچر، پیشنهاد کرد که با توجه به تأکید این مطالعه بر رابطه بین شیمی آب و رنگ اقیانوس، تصور اقیانوس‌هایی با رنگ‌های مختلف در آینده محتمل است.
این مقاله بیان کرد که افزایش سطح گوگرد – که به طور بالقوه ناشی از فعالیت شدید آتشفشانی و اکسیژن کم اتمسفر است – می‌تواند رشد باکتری‌های بنفش گوگردی را تقویت کرده و در نتیجه اقیانوس‌هایی به رنگ بنفش ایجاد کند.
به طور مشابه، اقیانوس‌های قرمز می‌توانند در اقلیم‌های گرمسیری که آهن از سنگ‌های فرسایش یافته اکسید شده و به دریا منتقل می‌شود، یا از طریق تکثیر جلبک‌های قرمز مرتبط با آلودگی مواد مغذی، به ویژه از رواناب غنی از نیتروژن در نزدیکی مناطق ساحلی، پدید آیند.
طبق این مقاله، با پیر شدن و روشن‌تر شدن خورشید، افزایش تبخیر و اشعه ماوراء بنفش ممکن است گسترش میکروب‌های بی‌هوازی تولیدکننده رنگدانه را بیشتر تشویق کند. این تغییرات می‌توانند به تدریج رنگ آبی عمیق اقیانوس‌های امروزی را با رنگ‌های بنفش، قهوه‌ای و سبز، به ویژه در آب‌های ساحلی یا طبقه‌بندی شده، جایگزین کنند.
واکنش‌ها و دیدگاه‌ها
گزارش اصلی نیچر بیان داشت: "یافته‌های ما رابطه هم‌تکاملی بین فوتوتروف‌های اکسیژنی و محیط‌های نوری را برجسته می‌کند که چشم‌انداز آبی زمین آرکئن را تعریف کرده و رنگ سبز را به عنوان نشانه‌ای از مرحله تکاملی متمایز سیارات دارای حیات تصور می‌کند."
به گفته دِ کانورسیشن: "درس مقاله اخیر ژاپنی این است که رنگ اقیانوس‌های ما با شیمی آب و تأثیر حیات مرتبط است. ما می‌توانیم رنگ‌های مختلف اقیانوس را بدون وام گرفتن بیش از حد از داستان‌های علمی تخیلی تصور کنیم... در مقیاس‌های زمانی زمین‌شناسی هیچ چیز دائمی نیست و تغییرات در رنگ اقیانوس‌های ما بنابراین اجتناب‌ناپذیر است."
آینده پژوهش
این بینش‌ها می‌تواند از تلاش‌ها برای شناسایی جهان‌های قابل سکونت فراتر از زمین حمایت کند. رنگ اقیانوس‌ها – و نوری که منعکس می‌کنند – ممکن است به عنوان نشانه‌ای قابل تشخیص از فعالیت بیولوژیکی عمل کند.
خبرنگار: زینب مومن زاده
بازار