بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ایسنا /محققان موفق به کشف اولین ویروس غول‌پیکر در خاک فنلاند شدند. این یافته نشان می‌دهد که این ویروس‌ها گسترده‌تر از آن چیزی هستند که تصور می‌شد و نقش‌هایی کلیدی در اکوسیستم‌ها ایفا می‌کنند.
محققان مرکز علوم نانو در «دانشگاه یووسکوله »(Jyväskylä) در کشور فنلاند، برای اولین بار موفق به شناسایی یک ویروس غول‌پیکر در این کشور شده‌اند. آنها این ویروس را «ویروس یووسکوله»( Jyvaskylavirus) نامیدند.
این کشف نشان می‌دهد که ویروس‌های غول‌پیکر ممکن است در مناطق شمالی گسترده‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشند.
این تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که چقدر مسائل ناشناخته در ارتباط با ساختار، منشأ و عملکرد بسیاری از این موجودات بیولوژیکی وجود دارد.
به نقل از اس‌تی‌دی، ویروس‌ها در طبیعت فراوان هستند. بیشتر ویروس‌های طبیعی، تهدیدی برای انسان ندارند، اما نقش‌هایی حیاتی را در اکوسیستم‌ها ایفا می‌کنند. دانشمندان در سال‌های پیشین، ویروس‌های غول‌پیکری به بزرگی باکتری‌ها را شناسایی کرده‌ بودند. این ویروس‌ها آمیب‌ها و سایر موجودات میکروسکوپی را آلوده می‌کنند.
تا امروز، بیشتر ویروس‌های غول‌پیکر شناسایی شده در اروپا و آمریکای جنوبی کشف شده‌اند، اما چرخه زندگی و الگوهای پراکندگی آنها هنوز به خوبی شناخته نشده است.
ویروس فنلاندی خویشاوندان فرانسوی دارد
این اولین مطالعه‌ای است که ویروس‌های غول‌پیکر را در خاک فنلاند شناسایی می‌کند. این ویروس غول‌پیکر زمانی کشف شد که نمونه‌های محیطی با کشت آمیب‌های «Acanthamoeba castellanii» مخلوط شدند. این ویروس 200 نانومتر قطر دارد که تقریباً دو برابر اندازه ویروس آنفلوآنزا یا کرونا است.
پروفسور «لوتا- رینا ساندبرگ»(Lotta-Riina Sundberg) از «دانشگاه یووسکوله» می‌گوید: ما به کمک یک همکاری بین‌المللی، ژنوم و ساختار این ویروس را بررسی کردیم. این ویروس با ویروس‌های «Marseilleviridae» که طی سال‌های گذشته در فرانسه شناسایی شده بودند، مرتبط است. ویروس‌های غول‌پیکر جدیدی نیز در نمونه‌های محیطی شناسایی شدند.
ویروس غول‌پیکر جدید تراکم میکروبی را در خاک تنظیم می‌کند
این یافته نشان می‌دهد که ویروس‌های غول‌پیکر در مناطق شمالی، بیشتر از آنچه تصور می‌شد در خاک و آب وجود دارند.
«ساندبرگ» می‌گوید: این کشف به درک تعاملات بین میکروب‌ها و نقش ویروس‌ها در تنظیم تراکم جمعیت همه موجودات زنده کمک می‌کند و همچنین بینش‌های جدیدی در مورد ساختار ویروس‌های غول‌پیکر ارائه می‌دهد.