بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ایسنا /دانشمندان سرانجام راز این که چرا سیارک‌های غنی از کربن به زمین برخورد نمی‌کنند را کشف کرده‌اند. این کشف می‌تواند آنچه را که در مورد شکل‌گیری منظومه شمسی می‌دانیم و اینکه چگونه ممکن است حیات بر روی زمین آغاز شده باشد، تغییر دهد.
دانشمندان سرانجام با کشف این که چرا سیارک‌های غنی از کربن که در فضا معمول هستند، تقریبا هرگز به سطح زمین نمی‌رسند، توانستند یکی از گیج کننده‌ترین اسرار فضا را کشف کنند.
به نقل از آی‌ای، این کشف می‌تواند به طور قابل توجهی آنچه را که ما در مورد شکل گیری منظومه شمسی می‌دانیم و اینکه چگونه واحدهای سازنده اساسی حیات ممکن است به زمین رسیده باشند، تغییر دهد. همچنین پیامدهای قابل توجهی برای اکتشاف سیارک‌ها در آینده و ارزیابی‌های خطر اثرات دارد. منظومه شمسی ما مملو از سیارک‌های غنی از کربن است که هم در کمربند اصلی سیارک‌ها و هم در نزدیکی زمین یافت می‌شوند.
دانشمندان تخمین می‌زنند که این سیارک‌ها تقریبا نیمی از شهاب سنگ‌هایی را که به جو سیاره ما برخورد می‌کنند، تشکیل می‌دهند. با این حال، آنها تنها حدود چهار درصد از شهاب سنگ‌های کشف شده روی زمین را تشکیل می‌دهند. اکنون، یک مطالعه جدید توضیح قانع کننده‌ای برای نرسیدن این شهاب‌سنگ‌ها به سطح زمین ارائه می‌دهد.
فروپاشی در فضا
بر اساس یافته‌های به دست آمده، این سنگ‌های فضایی ممکن است مدت‌ها قبل از رسیدن به جو سیاره ما در حال فروپاشی باشند و در اثر قرار گرفتن مکرر در معرض گرمای شدید در حالی که نزدیک به خورشید می‌چرخند، به تدریج فرسوده شوند.
دکتر هادرین دویلپوکس (Hadrien Devillepoix)، محقق دانشکده زمین و علوم سیاره‌ای دانشگاه کرتین و یکی از نویسندگان این تحقیق در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: ما مدت‌ها گمان می‌کردیم که مواد ضعیف و کربن‌دار از ورود به جو زمین جان سالم به در نمی‌برند.
آنچه این تحقیق نشان می‌دهد، این است که بسیاری از این شهاب‌سنگ‌ها حتی به این مرحله هم نمی‌رسند و وقتی از نزدیکی خورشید می‌گذرند، در نتیجه‌ی گرم شدن فرو می‌پاشند. محققان با مطالعه 7982 مسیر شهاب‌سنگ و 540 سقوط احتمالی شهاب‌سنگ با استفاده از داده‌های 19 شبکه رصد گلوله‌های آتشین در 39 کشور به این نتیجه رسیدند.
محققان در طول تجزیه و تحلیل خود دریافتند که سیارک‌های غنی از کربن به احتمال زیاد در فضا متلاشی می‌شوند، به خصوص اگر چندین بار از کنار خورشید عبور کرده باشند.
این پیامدهای بزرگی برای درک ما از منشأ حیات دارد. شهاب سنگ‌های غنی از کربن اگرچه در زمین نادر هستند، اما از نظر شیمیایی مهم هستند.
دکتر پاتریک شوبر (Patrick Shober)، محقق رصدخانه پاریس و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: شهاب‌سنگ‌های غنی از کربن برخی از ابتدایی‌ترین مواد شیمیایی هستند که می‌توانیم آنها را مطالعه کنیم. آنها حاوی آب، مولکول‌های آلی و حتی اسیدهای آمینه هستند.
با این حال، به قدری تعداد این شهاب‌سنگ‌ها در مجموعه‌های شهاب‌سنگی ما کم است که ما در معرض خطر ایجاد تصویری ناقص از آنچه واقعا در فضا وجود دارد و چگونگی رسیدن واحدهای سازنده حیات به زمین قرار می‌گیریم.