بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - زومیت / هزاران سال پیش، یک سنگ فضایی عظیم به نقطه‌ای از زمین که اکنون در چین قرار دارد، اصابت کرد و دهانه‌ای کاسه‌ای شکل به قطر 900 متر برجای گذاشت.
محققان چینی به‌تازگی موفق به کشف دهانه برخوردی بزرگ و عجیبی در استان گوانگ‌دونگ در جنوب چین شده‌اند. این دهانه که به نام «دهانه جین‌لین» شناخته می‌شود، با عرض 900 متر، بزرگ‌ترین دهانه شناخته‌شده از دوره هولوسن است.
بازار
دهانه برخوردی جین‌لین در شهر ژائوکینگ در استان گوانگ‌دونگ قرار دارد و پس از سال‌ها تحقیق و مطالعه، دانشمندان توانستند آن را شناسایی کنند. فقط حدود 200 دهانه برخوردی تاییدشده در سراسر جهان وجود دارد؛ درنتیجه کشف هر عارضه از این نوع از نظر علمی ارزش بالایی دارد. بااین‌حال، دهانه‌ی جدید در چین به دلیل اندازه‌ی استثنایی و سن کم برجسته است.
پژوهشگران با تحلیل‌های دقیق به این نتیجه رسیدند که دهانه احتمالاً در دوره هولوسن، که حدود 11٬700 سال پیش آغاز شده، ایجاد شده است. این دهانه در مقایسه با دیگر دهانه‌ها از همان دوره، به‌طرز شگفت‌آوری بزرگ است. تا پیش از این، دهانه ماچا در روسیه با عرض 300 متر بزرگ‌ترین دهانه شناخته‌شده از دوره هولوسن محسوب می‌شد.
دهانه جین‌لین به دلیل حفظ بسیار خوب ساختار خود، حتی در شرایط آب و هوایی سخت، برای محققان شگفت‌آور است. این منطقه در معرض باران‌های شدید، طوفان‌های موسمی و رطوبت بالا قرار دارد که معمولاً باعث فرسایش سریع سنگ‌ها می‌شود. اما برخلاف سایر مناطق، دهانه جین‌لین هنوز به وضوح قابل شناسایی و سطح آن دست‌نخورده باقی مانده است.
دهانه 900 متری چین در مقایسه با دیگر دهانه‌ها از دوره هولوسن، به‌طرز شگفت‌آوری بزرگ است
محققان در داخل لایه‌های گرانیتی دهانه، دانه‌های زیادی از کانی کوارتز پیدا کرده‌اند که دارای ویژگی‌های میکروسکوپی خاصی هستند که فقط براثر شوک‌های شدید ناشی از برخورد شهاب‌سنگ‌ها به وجود می‌آیند و فشار لازم برای ایجاد آن‌ها بین 10 تا 35 گیگاپاسکال است. چنین فشاری نمی‌تواند از فرآیندهای معمول زمین‌شناسی خود زمین به‌وجود آید و فقط در اثر برخورد اجرام فضایی ایجاد می‌شود.
تیم پژوهشی باور دارد که عامل تشکیل دهانه، برخورد شهاب‌سنگ بوده است نه دنباله‌دار. برخورد دنباله‌دار به دلیل اندازه بزرگ‌تر، باید دهانه‌ای با قطر حداقل 10 کیلومتر به وجود می‌آورد. در حال حاضر، محققان هنوز نتواسته‌اند تشخیص دهند که شهاب‌سنگ مذکور از سنگ ساخته شده یا از فلزات آهنی و پی بردن به این موضوع نیازمند مطالعات بیشتر است.
محققان معتقدند کشف این دهانه می‌تواند به فهم بهتر تاریخ برخوردهای شهاب‌سنگ‌ها با زمین کمک کند. هرچند که مکان‌های مختلف روی زمین احتمالاً شانس مشابهی برای برخورد با اجرام فضایی در طول تاریخ داشته‌اند، شواهد برخوردهای گذشته به دلیل فرسایش و تغییرات اقلیمی در نقاط مختلف زمین به سختی حفظ می‌شوند. به همین دلیل، دهانه جین‌لین به دلیل حفظ بی‌نظیر خود، پنجره مهمی رو به تاریخچه زمین‌شناسی و برخوردهای فضایی می‌گشاید.
استیون جارِت، زمین شناس در گفتگو با ساینتیفیک آمریکن اظهار داشت که تیم تحقیقاتی تنها پیشنهاد کرده که برخورد احتمالاً در اوایل تا میانه هولوسن رخ داده است؛ تخمینی که با داده‌های موجود در مطالعه پشتیبانی می‌شود. جارت که خود در مطالعه مشارکت نداشته است، تأکید می‌کند که برای تعیین دقیق سن دهانه به تحقیقات بیشتری نیاز است.
تیم تحقیقاتی برای تخمین سن دهانه، ابتدا نرخ فرسایش شیمیایی و فیزیکی سنگ‌ها را مورد بررسی قرار داد. با‌این‌حال، جارت، می‌گوید این نوع اندازه‌گیری‌ها معمولاً با خطا همراه هستند و نتایج آن‌ها همیشه دقیق نیستند.
برای به دست‌آوردن تخمین دقیق‌تر از سن دهانه، روش دیگری وجود دارد که شامل اندازه‌گیری نرخ واپاشی ایزوتوپ‌های رادیواکتیو، مانند ایزوتوپ‌های آرگون در سنگ‌ها است. این روش که به آن تاریخ‌گذاری رادیوکربن یا آرگون گفته می‌شود، از دقت بالاتری برخوردار است؛ اما همان‌طور که جارت اشاره می‌کند، این روش به‌دلیل نیازمندی به تجهیزات خاص و مراحل مختلف آزمایشگاهی، بسیار زمان‌بر و پیچیده است. او در این باره می‌گوید: «برای انجام مرحله بعدی مطالعات باید دلایل منطقی و قانع‌کننده‌ای داشته باشید؛ زیرا این فرآیند وقت‌گیر و هزینه‌بر است.»
پژوهش در ژورنال Matter and Radiation at Extremes منتشر شده است.