بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ایسنا / دانشمندان کشف کردند که تاثیر شنیدن صدای مادر در نوزاد نارس می‌تواند کاری بیش از آرامش انجام دهد و به رشد مغز کودک کمک کند.
نتایج این تحقیق جدید دانشکده پزشکی «استنفورد»، اولین مدرک محکمی را ارائه کرد که نشان می‌دهد، شنیدن صدای مادر، رشد مسیر زبان را در نوزادان نارس تسریع می‌کند. جنین در داخل رحم، از حدود هفته 24 بارداری، گفتار آرام و ریتم‌های ثابت را می‌شنود و این صداهای اولیه، مغز را با زبان هماهنگ می‌کنند.
بازار
زایمان زودرس فرآیند گفته شده را کوتاه می‌کند و نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه اغلب صداها و الگوهایی را که معمولا در داخل رحم می‌شنیدند، از دست می‌دهند.
کاترین تراویس، محقق ارشد این تحقیق گفت: این نتایج، اولین مدرکی است که نشان می‌دهد تجربه گفتاری در این سن بسیار کم به رشد مغز کمک می‌کند. این مورد، روش بالقوه دگرگون‌کننده برای تفکر در مورد چگونگی رویکرد به مراقبت‌های نوزادی برای ارتقای نتایج بهتر زبان در کودکانی است که زودرس متولد می‌شوند.
محققان از مادران نوزادان نارس خواستند تا صدای خود را در حال خواندن کتاب ضبط کنند و هر نوزاد گروه اول هر شب، حدود سه ساعت به صداهای ضبط شده گوش می‌داد. گروه دوم فقط صداهای معمول بیمارستان را می‌شنید.
نتایج ام آرآی این نوزادان، نشانه‌هایی از رشد مغزی در نوزادانی که به فایل‌های صوتی گوش می‌دادند را نشان داد.
ملیسا اسکالا، متخصص نوزادان و یکی از محققان ارشد این تحقیق، نتایج را قابل‌توجه دانست و گفت: نوزادان برای مدت نسبتا کوتاهی در معرض این مداخله قرار گرفتند و ما شاهد تفاوت‌های بسیار قابل اندازه‌گیری در مجاری زبانی آنان بودیم. اینکه چیزی نسبتا کوچک، تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند، بسیار قدرتمند است.
والدین یک بار صدای خود را ضبط کردند و سیستم بیمارستان آن صداها را به‌طور مرتب پخش می‌کرد و حتی وقتی والدین نمی‌توانستند شب را در بیمارستان بمانند، نوزادانشان هنوز هم صداها و ریتم‌های آشنا را می‌شنید.
نتایج نشان داد که این ارتباط هم از راحتی و هم از رشد مغز پشتیبانی می‌کند. این مداخله ایمن، کم‌هزینه و راحت در محیط‌های مختلف بیمارستان قابل استفاده است. محققان هیچ آسیبی گزارش نکردند بلکه فقط نشانه‌هایی از تغییر مثبت مشاهده کردند.
تراویس و گروه وی قصد دارند، بررسی کنند که آیا همین اثر در نوزادان نارس بیمارتر یا نوزادانی که مشکلاتی دارند، ظاهر می‌شود یا خیر. آنان همچنین در مورد انواع مختلف گفتار کنجکاو هستند. گفتار نوزاد محور، با لحن موسیقیایی خود، ممکن است مغز را متفاوت از گفت‌وگوی بزرگسالان تحت تاثیر قرار دهد. درک این تفاوت می‌تواند به بیمارستان‌ها کمک کند تا مداخلات هدفمندتری را طراحی کنند.
محققان در تحقیقات آینده همچنین بررسی خواهند کرد که چگونه قرار گرفتن در معرض صدا بر خواب، استرس و مهارت‌های یادگیری بعدی تاثیر می‌گذارد.
نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که صدادرمانی زودهنگام می‌تواند نوزادان نارس را آرام کند و توجه را بهبود بخشد. این ایده‌ها در نهایت ممکن است روال‌های مراقبتی جدیدی را در بخش‌های نوزادان شکل دهند. والدین نوزادان نارس اغلب احساس درماندگی می‌کنند. این بررسی به آنان راه جدیدی برای ارتباط برقرار کردن می‌دهد.
سایت ارث گزارش کرد: اسکالا خاطرنشان کرد: این راهی است که حتی اگر آنها نتوانند به اندازه دلخواه خود آنجا باشند کودک هنوز صدای آنها را می‌شنود و هنوز می‌داند که آنها آنجا هستند. و والدین هنوز در رشد مغز کودک نقش دارند.
نتایج این تحقیق در مجله «مرزهای علوم اعصاب انسانی» (Frontiers in Human Neuroscience) منتشر شده است.