بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - ایسنا / کارشناسان مرکز سلامت لانگون دانشگاه نیویورک گزارش می‌دهند که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت وسایل پلاستیکی خانگی در دوران کودکی، خطرات سلامتی فزاینده‌ای را ایجاد می‌کند که می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
دانشمندان دهه‌ها شواهد را بیان می‌کنند که نشان می‌دهد موادی که اغلب به کالاهای صنعتی و خانگی اضافه می‌شوند، ممکن است در بیماری و ناتوانی نقش داشته باشند، به ویژه هنگامی که در اوایل زندگی با آنها مواجه شوید. این بررسی بر سه دسته از مواد شیمیایی تمرکز دارد که شامل فتالات‌ها که برای انعطاف‌پذیر کردن پلاستیک استفاده می‌شوند، بیسفنول‌ها که باعث سفتی می‌شوند، و مواد پرفلوئوروآلکیل (PFAS) که به مواد کمک می‌کنند در برابر گرما مقاومت کنند و آب را دفع کنند، می‌شود.
بازار
به نقل از مدیکال اکسپرس، نتایج این مطالعات که روی هم رفته هزاران مادر باردار، جنین و کودک را ارزیابی کردند، این سموم را با طیف گسترده‌ای از مشکلات سلامتی بلندمدت، از جمله بیماری‌های قلبی، چاقی، ناباروری و آسم مرتبط دانستند.
دکتر لئوناردو تراساند، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه و متخصص اطفال، می‌گوید: یافته‌های ما به نقش پلاستیک در ریشه‌های اولیه‌ی بسیاری از بیماری‌های مزمن اشاره دارد که تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه می‌یابند.
دکتر تراساند، استاد اطفال در دانشکده پزشکی گراسمن دانشگاه نیویورک، افزود: اگر می‌خواهیم بچه‌ها سالم بمانند و عمر طولانی‌تری داشته باشند، باید در مورد محدود کردن استفاده از این مواد جدی باشیم.
تراساند، که استاد دپارتمان سلامت جمعیت نیز هست، خاطرنشان می‌کند که این مواد شیمیایی در طیف وسیعی از اقلام، مانند بسته‌بندی مواد غذایی، لوازم آرایشی و رسیدهای کاغذی یافت می‌شوند. کارشناسان دریافته‌اند که با استفاده از پلاستیک، گرم شدن یا انجام عملیات شیمیایی، میکروپلاستیک‌ها و نانوذرات آزاد شده و بلعیده می‌شوند.
مواد شیمیایی مورد استفاده در مواد پلاستیکی باعث ایجاد پاسخ ایمنی بیش فعال (التهاب) در سراسر بافت‌های بدن و همچنین اختلال در عملکرد هورمون‌هایی می‌شوند که بر بسیاری از فرآیندهای بدن تأثیر می‌گذارند. همچنین اعتقاد بر این است که این مواد بر رشد مغز تاثیر می‌گذارند و مطالعات متعددی، قرار گرفتن در معرض این مواد در اوایل زندگی را با کاهش ضریب هوشی و مشکلات عصبی-رشدی مانند اوتیسم و ‌اختلال بیش فعالی کمبود توجه مرتبط می‌دانند.
این بررسی همچنین راهکارهایی را برای کاهش استفاده از پلاستیک و کمک به حفظ سلامت انسان بررسی کرد.
تراساند، که به عنوان مدیر بخش اطفال محیطی دانشکده پزشکی گراسمن دانشگاه نیویورک و مرکز بررسی خطرات محیطی بهداشت لانگون دانشگاه نیویورک فعالیت می‌کند، گفت: گام‌های ساده و ایمنی وجود دارد که والدین می‌توانند برای محدود کردن قرار گرفتن فرزندانشان در معرض پلاستیک بدون صرف هزینه گزاف بردارند.
او می‌گوید جایگزینی ظروف پلاستیکی با شیشه یا استیل ضد زنگ، و اجتناب از قرار دادن ظروف پلاستیکی در مایکروویو و نشستن ظروف پلاستیکی در ماشین ظرفشویی، مفید بوده است.
تراساند اضافه می‌کند که با ارائه راهنمایی‌های واضح، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند والدین را قادر سازند تا در مورد محصولاتی که استفاده می‌کنند، تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند و آنها را به سمت گزینه‌های ایمن‌تر هدایت کنند. او همچنین پیشنهاد می‌کند که پزشکان با مدارس و سازمان‌های اجتماعی همکاری کنند تا نسل‌های جوان‌تر را در مورد خطرات سلامتی ناشی از قرار گرفتن در معرض پلاستیک آگاه کنند.
در سطح سیاست‌گذاری، محققان خواستار اقدامات نظارتی سختگیرانه‌تری برای کاهش استفاده از اقلام پلاستیکی غیرضروری، به ویژه در جوامع کم‌درآمد با نابرابری‌های عمیق در سلامت، هستند.
اگرچه ارزش اقتصادی صنعت پلاستیک معمولا به عنوان مانعی برای تصویب مقررات مطرح می‌شود، اما هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی ناشی از مواجهه با آن بسیار زیاد است و تخمین‌های تحقیقاتی او تنها در ایالات متحده به حدود 250 میلیارد دلار در سال می‌رسد.
علیرغم خطرات سلامتی، پلاستیک می‌تواند نقش اساسی در پزشکی کودکان داشته باشد، مانند استفاده از آن در دستگاه‌های تنفس مصنوعی و لوله‌های تغذیه برای نوزادان نارس و ماسک‌هایی که به جلوگیری از شیوع عفونت کمک می‌کنند. محققان می‌گویند، این یافته‌ها نیاز به این ماده را در مراقبت‌های بهداشتی به چالش نمی‌کشد، بلکه خطرات استفاده غیرضروری از آن را در جاهای دیگر برجسته می‌کند.