بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - زومیت / گوشی را از سمت نمایشگر روی میز بگذاریم یا از سمت پنل پشتی؟ کدام‌یک بهتر است؟
احتمالاً همین حالا درحال نگاه‌کردن به گوشی خود هستید و امیدواریم در این لحظه کسی را نادیده نگرفته باشید. گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر روش تعامل ما با دیگران را به‌کلی دگرگون کرده‌اند. از برنامه‌ریزی برای دورهمی‌های دوستانه تا اشتراک‌گذاری لحظه‌ای اخبار و سرگرمی، گوشی‌ها نقش پررنگی در زندگی ما دارند. اما مشکل نگران‌کننده‌ای به نام «فابینگ» یا همان نادیده‌گرفتن اطرافیان به‌دلیل توجه به گوشی، گریبانمان را گرفته است.
بازار
حتماً تجربه کرده‌اید که وسط گفت‌وگوی گروهی، ناگهان سکوت برقرار می‌شود؛ چون هرکس مشغول بررسی اعلان‌های گوشی خودش است. اگر این اتفاق ناخودآگاه هم رخ دهد، می‌تواند احساس بی‌اهمیت‌بودن یا دیده‌نشدن را به اطرافیان بدهد. اما راه‌حل ساده‌ای برای کاهش این مشکل وجود دارد: قرار دادن گوشی به‌صورت برعکس روی میز.
شاید بارها در موقعیت‌هایی بوده‌اید که بیشتر از هم‌صحبت خود به نمایشگر گوشی توجه کرده‌اید و بعداً بابتش احساس بدی داشته‌اید. البته پاسخ‌دادن به پیام فوری یا نشان‌دادن ویدیوی بامزه اشکالی ندارد، اما وقتی بی‌هدف در شبکه‌های اجتماعی می‌چرخیم، این عادت می‌تواند به سلامت روان و روابط اجتماعی‌مان آسیب بزند.
از نگاه عملی، قرار دادن گوشی از سمت نمایشگر روی میز، مزایای فیزیکی هم دارد. اگر گوشی نزدیک یک لیوان آب یا فنجان قهوه باشد، شانس ریختن مایعات روی نمایشگر حساس آن زیاد است. هرچند بسیاری از گوشی‌های امروزی در برابر آب مقاوم‌اند، اما محافظت بیشتر هیچ‌گاه ضرری ندارد. علاوه‌بر این، قاب‌هایی با لبه‌های برجسته می‌توانند مانع برخورد مستقیم نمایشگر گوشی با سطح میز و ذرات ریز مانند خرده‌ریزهای غذا شوند.
خاموش‌ماندن نمایشگر گوشی هنگام دریافت اعلان‌ها دلیل مهم دیگری است که باید آن را به سمت صفحه‌نمایش روی میز قرار داد. شاید یک اعلان تأثیر زیادی بر شارژ روزانه نگذارد، اما وقتی تعداد زیادی پیام در گروه‌های مختلف دارید، روشن و خاموش‌شدن مکرر نمایشگر می‌تواند شارژ گوشی را به‌مرور کاهش دهد.
نکته‌ی مهم‌تر، وجه اجتماعی ماجرا است؛ وقتی در کنار دیگران هستید و گوشی را برعکس روی میز می‌گذارید، این حرکت نشان می‌دهد که اولویت شما ارتباط انسانی و گفت‌و‌گوی چهره‌به‌چهره است. در فضاهای کم‌نور مانند کافه یا رستوران، روشن‌شدن مداوم نمایشگر می‌تواند حواس همه را پرت کند.
به‌گفته‌ی میشل دیویس، روان‌شناس بالینی از Headspace: «برقراری تماس چشمی یکی از قدرتمندترین اشکال ارتباط انسانی است. تحقیقات عصب‌شناسی نشان می‌دهند که این تماس باعث هم‌راستاشدن فعالیت مغزی دو نفر و افزایش همدلی می‌شود. اما وقتی توجه به سمت گوشی می‌رود، حتی اگر این توجه خیلی مختصر باشد، ارتباط مختل خواهد شد.»
گوشی‌ها بزرگ‌تر و جذاب‌تر از همیشه شده‌اند و عملاً با خانواده، کتاب‌ها، فیلم‌ها و حتی جهان واقعی رقابت می‌کنند و خیلی وقت‌ها هم در این رقابت پیروز می‌شوند. اما با تصمیمی کوچک، می‌توانیم کنترل بخشی از این تأثیر را پس بگیریم. این یعنی وقتی به گوشی نیاز نداریم، آن را به سمت نمایشگر روی میز قرار دهیم.