بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - آخرین خبر /‏ ‏بیوپرینت سه‌بعدی به دانشمندان اجازه می‌دهد با استفاده از سلول‌های زنده‌ی انسانی، سازه‌های سه‌بعدی پیچیده را ساخته و بافت‌ها و حتی اندام‌های عملکردی را شبیه‌سازی کنند. این بافت‌ها می‌توانند برای بررسی بیماری‌ها یا بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده به‌کار گرفته شوند. در این پروژه، تمرکز بر روی کبد — یک اندام حیاتی با شبکه‌های عروقی پیچیده — قرار دارد .
بازار
موفقیت‌های آزمایشگاهی
‏پژوهشگران WFIRM در آزمایشگاه‌های زمینی موفق شده‌اند سازه‌های بافت کبد با کانال‌های عروقی را ایجاد کنند که تا 30 روز در آزمایشگاه عملکرد خود را حفظ می‌کنند.
‏با این حال، چالشی اصلی درباره بافت‌های سه‌بعدی ضخیم‌تر دشواری تأمین اکسیژن و مواد غذایی و حذف ضایعات متابولیک در داخل بافت است، چرا که سازه‌های مهندسی‌ شده در زمین محدودیت‌هایی در شبکه‌سازی عروقی دارند .
‏ اهمیت شرایط ریزگرانش
‏ریزگرانش می‌تواند بر توزیع، رفتار و چسبندگی سلول‌ها اثر بگذارد.
‏دانش بررسی این تغییرات ممکن است به دانشمندان کمک کند روش‌هایی برای تولید بافت‌هایی بهتر و با دوام‌تر در شرایط زمینی ارائه دهند .
‏ نقش مأموریت CRS-33
‏این مأموریت که توسط SpaceX’s Commercial Resupply Services Mission 33 (CRS-33) انجام شد، با قرارداد ناسا اجرا گردید و محموله شامل این تحقیق به ISS ارسال شد .
‏چشم‌انداز و کاربردها
‏این پروژه نه تنها به بهبود سلامت فضانوردان در مأموریت‌های طولانی کمک می‌کند، بلکه پتانسیل آن وجود دارد که استفاده از بافت‌های مهندسی‌شده را برای مدل‌سازی بیماری، آزمایش دارو و در آینده، پیوند بافت به انسان — حتی در زمین — متحول سازد .
جمع‌بندی :
‏در تاریخ 20 اوت 2025، مؤسسه Wake Forest برای پزشکی بازساختی (WFIRM) با حمایت آزمایشگاه ملی ISS، تحقیقاتی را برای بررسی تأثیر شرایط ریزگرانش بر بلوغ بافت کبد چاپ‌شده‌ی سه‌بعدی دارای کانال‌های عروقی، به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کرده است.
‏بیوپرینت سه‌بعدی فناوری‌ای است که اجازه می‌دهد دانشمندان با استفاده از سلول‌های زنده‌ی انسانی، بافت‌ها و اندام‌های عملکردی دقیقی در ساختار سه‌بعدی تولید کنند؛ در این مورد، کبد به‌دلیل شبکه‌ عروقی پیچیده‌اش هدف تحقیق است.
‏در آزمایش‌های زمینی، پژوهشگران WFIRM موفق به ساخت بافت‌های کبدی با کانال‌های عروقی شده‌اند که تا 30 روز زنده می‌مانند؛ اما تولید سازه‌های ضخیم‌تر با شبکه‌ عروقی محدود، در تأمین اکسیژن و تغذیه بافت و حذف ضایعات متابولیک، مشکل ایجاد میکند.
‏شرایط ریزگرانش — با تغییر توزیع، رفتار و چسبندگی سلول‌ها — ممکن است کلیدی برای ساخت بافت‌های پایدارتر و مؤثرتر باشد. از این رهگذر، می‌توان راه‌هایی برای تولید بافت‌های قابل استفاده در درمان بیماری‌ها و بازتوانی بافت‌ها در زمین یافت.
‏مأموریت CRS-33 فضایی توسط SpaceX و تحت قرارداد ناسا این محموله را به ISS منتقل کرد.
‏در نهایت، نتایج این تحقیق می‌تواند به سلامت فضانوردان در مأموریت‌های طولانی کمک کرده و پزشکی بازساختی را در زمین، به‌ویژه در زمینه‌های مدل‌سازی بیماری، تست دارو و حتی پیوند بافت، متحول سازد.