سیاست و بازاریابی - انسان‌ مدت‌ها به لطف ویژگی‌های خاص خود دربرابر عفونت‌های قارچی محافظت شده‌، اما تغییرات اقلیمی می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد.

چیزهای زیادی در این دنیا وجود دارد که می‌تواند موجب نگرانی شما شود. البته کووید 19 وجود دارد، اما ترس‌های دیگری نیز وجود دارند: تصادف با ماشین، سرطان، مسمومیت غذایی براثر وعده غذایی نابه‌جایی که در پمپ بنزین می‌خورید، گرفتارشدن در آتش‌سوزی، برق‌گرفتگی حین وصل کردن لپ‌تاپ به برق در کافه‌ای ناجور. اما چیزی که احتمالا در فهرست شما قرار ندارد، قارچ است. متاسفانه این وضعیت ممکن است تغییر کند. در سال 2009، بیماری در ژاپن دچار عفونت قارچی جدیدی در گوش خود شد. قارچ بسیار انتقال‌پذیر کاندیدا اوریس قبلا برای علم ناشناخته بود (و دربرابر داروهای موجود برای درمان مقاوم)، اما در عرض چند سال، مواردی در ونزوئلا، ایران، روسیه و آفریقای جنوبی ظاهر شد. دانشمندان تصور می‌کردند شیوع کاندیدا اوریس ناشی از مسافرت انسان بوده است، اما وقتی موارد را توالی‌یابی کردند، از اینکه دیدند سویه‌ها ارتباط نزدیکی به هم ندارند، متعجب شدند. درعوض، دانشمندان شاهد عفونت‌های متعدد و مستقل از بیماری قارچی ناشناخته‌ای بودند که به‌طور هم‌زمان در سراسر جهان درحال ظاهر شدن بود. حدود یک سوم از افراد آلوده به کاندیدا اوریس در عرض 30 روز براثر عفونت جان خود را از دست می‌دهند و اکنون هزاران مورد از این عفونت در 47 کشور جهان وجود دارد. برخی دانشمندان بر این باورند که افزایش ناگهانی موارد جهانی این عفونت خبر از اتفاقات آینده می‌دهد. انسان‌ها باید خود را خوش‌شانس بدانند که لازم نیست دائما نگران عفونت‌های قارچی باشند. دکتر آرتورو کاسادوال، میکروب‌شناسی در دانشگاه جانز هاپکینز که بیماری‌های قارچی را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «اگر درخت بودید، از قارچ‌ها وحشت می‌کردید. اگر ماهی، خزنده یا دوزیست بودید و می‌توانستید ترس‌های خود را نام ببرید، قارچ‌ها در بالای فهرست ترس‌های شما قرار داشت. عفونت‌های قارچی مارها، ماهی، مرجان‌ها، حشرات و موجودات دیگر را از بین می‌برند. در سال‌های اخیر، نوعی عفونت قارچی به نام قارچ دیگچه‌ای دوزیستان ( Batrachochytrium dendrobatidis ) جمعیت دوزیستان را به‌شدت کاهش داده است. برخی دانشمندان تخمین می‌زنند قارچ‌های دیگچه‌ای علت کاهش جمعیت بیش از 500 گونه از دوزیستان هستند. یکی از دلایلی که عفونت های قارچی در بسیاری از موجودات شایع هستند، این است که خود قارچ‌ها همه‌جا هستند. آندری اسپک، متخصص قارچ‌شناسی پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن در سنت‌لوئیس می‌گوید: «با هر نفسی که می‌کشید، چیزی حدود 100 تا 700 هزار اسپور قارچ وارد بدن شما می‌شود. آن‌ها حتی به ایستگاه فضایی هم رسیده‌اند. آن‌ها همه جا هستند». انسان‌ نیز می‌تواند به عفونت‌های قارچی دچار شوند، برای مثال، بیماری پای ورزشکار و دیگر بیماری‌های قارچی یکی از دلایل اصلی مرگ در افراد دارای نقص ایمنی یا مبتلایان به HIV است. اما انسان‌ به‌طورکلی به دلیل بسیار مهمی درگیر قارچ‌ها نمی‌شود: انسان‌ گرم است. اگر می‌خواهید دقیق‌تر بدانید، دمای بدن انسان‌ معمولا 37 درجه سانتیگراد که گفته می‌شود، نیست. این عدد از مطالعه آلمانی حاصل شد که در سال 1851 انجام شد. به‌نظر می‌رسد دمای بدن انسان‌ اخیرا درحال سرد شدن بوده و متوسط جهانی بین 36/39 تا 36/61 درجه سانتیگراد است.

در طول تاریخ، حداقل طبق این تئوری، ما به آن علت دربرابر قارچ‌ها محافظت شده‌ایم که آن‌ها به زندگی در دمای درون بدن ما سازگاری پیدا نکرده‌اند. اما با گرم شدن زمین این وضعیت ممکن است تغییر کند. طبق آخرین برآوردهای جهانی، بدون مداخله‌ی جدی، دمای زمین می‌تواند تا پایان قرن 2/75 درجه سانتیگراد افزایش پیدا کند. این چند درجه می‌تواند تفاوت بین مقاومت قارچی و مرگ قارچی باشد. بدون شک، عفونت‌های قارچی درحال‌حاضر در مکان‌های گرم شایع‌تر است. نرخ نوعی عفونت قارچی به نام کریپتوکوکوزیس که می‌تواند برای افراد مبتلا به ایدز کشنده باشد، در آفریقا به 30 درصد می‌رسد. این درحالی است که نرخ این عفونت در مناطق معتدل‌تر فقط 5 تا 10 درصد است. اما هنوز مرز مطلوب و حیاتی بین دمای درونی بدن انسان و شرایط محیط‌های گرمسیری وجود دارد. ازنظر زنده ماندن یا مردن قارچ، حتی چند درجه می‌تواند تفاوت ایجاد کند. با تداوم گرم شدن زمین، تعداد بیشتری از مناطق روی زمین به مدت زمان بیشتر به دمای داخلی بدن انسان نزدیک خواهند شد. دیر یا زود، قارچ‌ها سازگاری پیدا خواهند کرد. اگر آن‌ها سازگار شوند، ممکن است میزبان‌های جدیدی در بین انسان‌ها پیدا کنند. این همان چیزی است که کاسادوال با توجه به افزایش اخیر در موارد کاندیدا اوریس در سراسر جهان، فکر می‌کند حداقل تاحدی درحال اتفاق افتادن است. دانشمندان در مطالعه‌ای نشان دادند که این قارچ نسبت‌به خویشاوندان نزدیک خود می‌تواند در دماهای بالاتری رشد کند و تکثیر پیدا کند.