سیاست و بازاریابی - شرکت‌های پیشتاز ساخت واکسن کووید 19 در حال به‌روزرسانی واکسن‌ها و آزمایش آن‌ها روی مردم هستند تا برای گونه‌هایی که در آینده ممکن است ظاهر شود، آماده باشند.

آلبرت بورلا ، مدیر اجرایی فایزر، ماه ژوئن وعده جسورانه‌ای داد. او که درکنار جو بایدن ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، ایستاده بود، در کنفرانس مطبوعاتی در سنت‌ایوس بریتانیا گفت درصورت نیاز به واکسن جدید کووید 19 ، شرکت او می‌تواند در مدت 100 روز واکسن جدید را آماده کند. نیازی که او به آن اشاره کرد، احتمال ظهور گونه غالبی از SARS-CoV-2 است که بتواند از ایمنی ناشی از واکسن‌های فعلی کووید‌ و عفونت‌های پیشین فرار کند. هنوز چنین سویه‌ای شناسایی نشده است؛ اما فایزر و دیگر سازندگان پیشرو واکسن کووید 19 در حال آماده‌شدن برای این سناریو هستند. حال، چگونه می‌توان در مدت زمان کوتاهی واکسن به‌روز‌شده‌ای علیه سویه ناشناخته ویروسی طراحی و آزمایش کرد؟ نیچر با سه سازنده واکسن (فایزر و مدرنا و آسترازنکا) مصاحبه و از نحوه آمادگی آن‌ها در این زمینه سؤال کرده است. آخرین تمرین نمایش
در چند ماه گذشته، هر سه شرکت با آزمایش روی گونه‌های شناخته‌شده SARS-CoV-2 در حال تمرین برای کسب آمادگی بوده‌اند. این کار شامل به‌روزرسانی واکسن‌ها برای مطابقت با گونه‌هایی مانند بتا و دلتا و آزمایش آن‌ها در مطالعات بالینی و تنظیم جریان کار داخلی و هماهنگی با تنظیم‌کننده‌ها بوده است. هدف آن‌ها این است که از روی این کارآزمایی‌های آزمایشی دانش بیشتری به‌دست آورند و کاستی‌های موجود در فرایندهای خود را برطرف کنند تا اگر واقعا گونه‌ای با توانایی فرار از مصونیت ظاهر شود، بتوانند سریع اقدام کنند. پل بینیاس ، ویروس‌شناسی از دانشگاه راکفلر در نیویورک می‌گوید: در مقعطی از زمان، به‌ناگزیر باید واکسن‌هایی مطابق با گونه‌های جدید بسازیم؛ اما درحال‌حاضر، در نقطه‌ای نیستیم که بتوانیم با اطمینان تکامل ویروس را پیش‌بینی کنیم. در این وضعیت، تمرین با گونه‌های موجود رویکرد معقولی به‌نظر می‌رسد.

اگر گونه‌ای با قدرت فرار از مصونیت ظاهر شود، سازندگان واکسن‌های مبتنی‌بر RNA مانند فایزر و مدرنا احتمالا می‌توانند در مدت چند روز نمونه اولیه‌ای را علیه آن طراحی کنند و به مرحله تولید برسانند. واکسن‌های وکتور ویروسی مانند واکسن آسترازنکا نیز می‌توانند پشت‌سر آن‌ها حرکت کنند. ساختن واکسن RNA معمولا شامل تولید توالی ژنتیکی جدید و محصورکردن آن در چربی مانند لیپید است. واکسن‌های وکتور ویروسی با واردکردن توالی ژنتیکی اصلی به ویروس حامل بی‌خطر و کشت مقادیر زیادی از ویروس درون رآکتور زیستی و تخلیص آن‌ها انجام می‌شود؛ اما قبل از اینکه چنین واکسن‌هایی را بتوان عرضه کرد، باید روی انسان‌ها آزمایش شوند و این کار زمان‌بر است. بنابراین، شرکت‌های داروسازی در حال انجام آزمایش‌های تمرینی هستند. فایزر به‌همراه شریک خود، بیوا‌ن‌تک آلمان، در حال آزمایش واکسن RNA اختصاصی گونه بتا در کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل‌شده با دارونما با شرکت حداکثر 930 شرکت‌کننده است. ماه اوت، این شرکت‌ها کارآزمایی از واکسن چندظرفیتی را آغاز کرد که هم گونه دلتا و هم گونه آلفا را هدف قرار می‌دهد. فیلیپ دورمیتزز ، معاون و مدیر ارشد علمی واکسن‌های ویروسی و mRNA در شرکت فایزر می‌گوید: علت انجام این آزمایش‌ها آن نیست که واقعا فکر می‌کنیم به واکسن جدیدی برای آن سویه‌ها نیاز داریم؛ بلکه می‌خواهیم تمام جنبه‌های تغییر سویه را تمرین کنیم (پژوهش‌های پیش‌بالینی، تولید، آزمایش بالینی و مراحل دریافت مجوز) تا اگر با گونه جدیدی مواجه شدیم که واقعا از مصونیت فرار کند، بتوانیم سریعا وارد عمل شویم. به‌گفته دورمیتزز، فایزر درحال‌حاضر برنامه‌ای برای عرضه واکسن‌های بتا یا دلتای خود در بین مردم ندارد.

مقاله‌های مرتبط: آیا به علت رشد گونه دلتا، به واکسن کووید جدیدی نیاز داریم؟ پاسخ به پرسش‌های مهم درباره دوزهای تقویت‌کننده واکسن کرونا احتمال ظاهر شدن گونه مقاومی از ویروس کرونا وجود دارد
تعیین کارایی واقعی واکسن‌های اختصاصی گونه‌ها دشوار خواهد بود. در مناطقی که در آن کارآزمایی‌های واکسن کووید 19 به‌خوبی انجام شده است، پیداکردن داوطلبانی که هنور واکسن نزده‌ باشند و درعین‌حال بخواهند در کارآزمایی آزمایشی واکسن جدیدی شرکت کنند، دشوار است. همچنین با‌‌توجه‌‌به اینکه واکسن‌های مؤثری دردسترس است، احتمال دارد نگرانی‌های اخلاقی درباره به‌کارگیری گروه‌های دارونما برای کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده وجود داشته باشد. متیو هپبورن تا ماه اوت مدیر توسعه واکسن کووید 19 در برنامه واکسن کووید 19 آمریکا بود و اکنون مشاور ویژه در دفتر سیاست‌های علم و فناوری کاخ سفید است. او می‌گوید: اگر قرار نیست کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده را برای تعیین کارایی انجام دهیم، جایگزینی می‌تواند مطالعات ایمنی‌زایی و به‌علاوه مطالعات اثربخشی قوی باشد که به‌خوبی طراحی شده باشند و در شرایط دنیای واقعی انجام شوند. مطالعات ایمنی‌زایی پاسخ‌های ایمنی ناشی از واکسن‌های اختصاصی گونه را اندازه‌گیری می‌کنند (برای مثال، افزایش در سطح آنتی‌بادی یا سلول‌های B) و آن‌ها را با اثرهای حاصل از واکسن نسل اول مقایسه می‌کنند. این مسیری است که به‌نظر می‌رسد برخی از سازندگان واکسن در آن حرکت می‌کنند: آسترازنکا برپایه دستورالعمل‌های سازمان‌های ناظر اروپایی از این رویکرد در کارآزمایی واکسن بتا استفاده خواهد کرد. مدرنا نیز روی داده‌های ایمنی‌زایی تمرکز دارد و در حال همکاری با سیستم بیمارستانی در کالیفرنیای‌جنوبی است تا داده‌های دنیای واقعی را درباره اثربخشی واکسن جمع‌آوری کند. در این مطالعات مشاهده‌ای، شرکت‌کنندگان می‌توانند انتخاب کنند که واکسن را تزریق کنند یا نه و پژوهشگران دو گروه را زیرنظر بگیرند؛ البته چنین مطالعاتی کامل نیستند؛ زیرا دو گروه ممکن است رفتارها و عامل‌های خطر متفاوتی داشته باشند. این مسئله هنوز معلوم نیست که مقام‌های بهداشت عمومی چگونه تشخیص خواهند داد که گونه‌ای از مصونیت حاصل از واکسن‌ها و عفونت‌های پیشین فرار کرده است و جهان به واکسن کووید 19 جدیدی نیاز دارد. پانگالوس روشی برای اندازه‌گیری آن ارائه می‌دهد. او می‌گوید: «اگر ببینیم تعداد زیادی از افرادی که به بیمارستان مراجعه می‌کنند، واکسن را تزریق کرده‌اند، باید بدانیم مشکلی وجود دارد؛ اما درحال‌حاضر، در چنین موقعیتی قرار نداریم.» سازمان جهانی بهداشت دستورالعملی برای تعیین زمان و چگونگی تغییر واکسن آنفلوانزا برای تطابق با سویه جدید تنظیم کرده است. این تصمیمات تا حدی مبتنی‌بر سابقه طولانی نظارت و ایمن‌سازی دربرابر تکامل این ویروس است. چنین پروتکلی برای کووید 19 وجود ندارد. میلر امیدوار است فرایند به‌روزرسانی واکسن کووید 19 درنهایت مانند تغییردادن واکسن آنفلوانزا که معمولا به مطالعات بالینی نیاز چندانی ندارد، بهینه شود. همچنین، ازآنجاکه واکسن‌های RNA را می‌توان درمقایسه‌با واکسن‌های معمولی سریع‌‌تر تولید کرد، پژوهشگران امیدوار‌‌‌ند تغییر در واکسن‌های کووید حتی سریع‌تر از تغییر واکسن آنفلوانزا انجام شود.