سیاست و بازاریابی - زومیت / پژوهشی جدید برای اولین بار، ارتباط بیولوژیکی میان استرس و حمله‌ی سیستم ایمنی به فولیکول‌های مو را آشکار کرده است.
دانشمندان سرانجام از راز بیولوژیکی ارتباط میان استرس روانی و ریزش مو پرده برداشتند. مطالعه‌ای جدید روی موش‌ها برای اولین بار نشان می‌دهد که چگونه هورمون‌های استرس، واکنشی زنجیره‌ای را آغاز می‌کنند که به حمله‌ی سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو منجر می‌شود. این فرآیند هسته‌ی اصلی بیماری‌هایی مانند آلوپسی آره‌آتا (طاسی منطقه‌ای) است.
بازار
![]()
براساس پژوهش، محققان دانشگاه هاروارد موفق به ترسیم مسیری شده‌اند که از یک عامل استرس‌زا شروع شده و به مرگ سلول‌های مولد مو ختم می‌شود. این کشف می‌تواند راه را برای ابداع درمان‌های جدید و هدفمند هموار کند.
به‌گزارش لایوساینس، یافته‌های تیم پژوهش به رهبری یاچیه هسو، زیست‌شناس سلول‌های بنیادی، نشان می‌دهد که استرس، سیستم عصبی سمپاتیک (مسئول واکنش جنگ یا گریز) را فعال می‌کند. این سیستم ماده‌ای شیمیایی به نام نوراپی‌نفرین را در نزدیکی فولیکول‌های مو آزاد می‌کند که مستقیماً سلول‌های در حال تکثیر سریع را که مسئول رشد مو هستند، هدف قرار می‌دهد.
سلول‌های ایمنی فولیکول‌های موی سالم را به عنوان عامل بیگانه شناسایی می‌کنند
در سطح سلولی، هجوم نوراپی‌نفرین باعث ورود ناگهانی و بیش‌از‌حد یون‌های کلسیم به درون میتوکندری‌ها (نیروگاه‌های انرژی سلول) می‌شود. شوک کلسیمی به میتوکندری‌ها آسیب جدی وارد می‌کند و باعث مرگ کنترل‌نشده‌ی سلول‌های مو طی فرآیندی به نام نکروز می‌شود.
مرگ سلولی گسترده، یک واکنش التهابی شدید را در پوست به راه می‌اندازد و التهاب به نوبه‌ی خود، سلول‌های ایمنی «خودواکنش‌گر» را فعال می‌کند. سلول‌های ایمنی که به اشتباه تحریک شده‌اند، فولیکول‌های موی سالم بدن را به‌عنوان عامل بیگانه شناسایی و به آن‌ها حمله می‌کنند. نتیجه‌ی این حمله، ریزش موی تکه‌ای است که در بیماری آلوپسی آره‌آتا مشاهده می‌شود.
افزون‌بر‌این، پژوهش توضیح می‌دهد که چرا آلوپسی ممکن است مدت‌ها پس از برطرف شدن عامل استرس‌زا دوباره عود کند. به نظر می‌رسد استرس اولیه، سیستم ایمنی را در حالت «آماده‌باش» قرار می‌دهد. در آینده، حتی التهابی جزئی در بدن (مانند عفونت ساده) می‌تواند جرقه‌ای برای حمله‌ی مجدد سلول‌های ایمنی آماده‌باش به فولیکول‌های مو باشد.
اگرچه پژوهش روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده است، شناسایی دقیق این مکانیسم، نقاط بالقوه‌ای را برای مداخلات درمانی و جلوگیری از این آبشار مخرب سلولی مشخص می‌کند. تیم پژوهش امیدوارند در آینده بتوانند درمان‌هایی برای مهار این فرآیند توسعه دهند و تأثیر استرس بر سایر بیماری‌های خودایمنی را نیز بررسی کنند.
پژوهش در نشریه‌ی Cell منتشر شده است.
http://www.PoliticalMarketing.ir/Fa/News/787499/مقصر-اصلی-ریزش-موی-ناشی-از-استرس-بالاخره-شناسایی-شد