چاپ

سیاست و بازاریابی - زومیت / ایده‌ی گوشی‌های تاشدنی، جدید نیست. نوکیا در سال 2008 با کانسپتی به نام «مورف»، دیدگاه خود از آینده‌ی دنیای موبایل را به‌نمایش گذاشت.
نوکیا سال 2008 در همکاری با دانشگاه کمبریج از گوشی مفهومی‌ای در حوزه‌ی نانوفناوری با نام Morph رونمایی کرد که نشان می‌داد گوشی‌های آینده می‌توانند انعطاف‌پذیر و تغییرشکل‌پذیر باشند. این ایده حتی با گذشت بیش از یک دهه همچنان چشمگیر به نظر می‌رسد.
بازار
نوکیا در آن زمان می‌گفت مورف حاصل همکاری مرکز تحقیقاتی‌اش و دانشگاه کمبریج است و بر پایه‌ی موادی انعطاف‌پذیر، کشسان و شفاف ساخته شده و از الکترونیک شفاف و سطوح استفاده می‌کند که خودشان تمیز می‌شوند. این فناوری قرار بود قابلیت‌های کاملاً جدیدی به دستگاه‌های هوشمند بدهد.
ایده‌ی اصلی مشابه الیاف تار عنکبوت است؛ ساختاری که کشسانی بالایی دارد. چنین فناوری‌ای اجازه می‌دهد دستگاه بسته به نیاز تغییر حالت بدهد؛ مثلاً در حالت جمع‌شده مانند یک گوشی معمولی باشد و هنگام بازشدن فضای بیشتری برای نمایش محتوا، کیبورد یا سطح لمسی فراهم کند. این ایده را امروزه تا حدودی در گوشی‌های تاشدنی می‌توانیم ببینیم.
نوکیا می‌گفت مورف می‌تواند زمینه‌ساز دستگاه‌هایی شود که شفاف هستند، لکه و چربی را دفع می‌کنند، با انرژی خورشیدی شارژ می‌شوند و از حسگرهای محیطی برای جمع‌آوری داده درباره‌ی وضعیت اطراف استفاده می‌کنند.
مرکز تحقیقاتی نوکیا زمانی به دنبال تعریف دوباره‌ی شکل و کارکرد گوشی‌های موبایل بود و Morph نمونه‌ای از امکانات آینده را نشان می‌داد.
نوکیا باور داشت برخی قابلیت‌های مورف ممکن است ظرف هفت سال آینده وارد گوشی‌های رده‌بالا شوند و در ادامه با پیشرفت نانوفناوری، دستگاه‌ها کوچک‌تر، ارزان‌تر و مجهزتر شوند. پیش‌بینی که درست از آب درآمد و گوشی‌های تاشدنی امروزی تا حدی یادآور همان نوآوری‌های Morph هستند.