چاپ

سیاست و بازاریابی - ایسنا / محققان دریافتند که سلول‌های سرطان پستان سه‌گانه منفی به لیپیدها «معتاد» هستند. آنها با مطالعه موش‌ها کشف کردند که سطح بالای لیپید به تنهایی رشد تومور را تسریع می‌کند. کاهش این چربی‌ها پیشرفت سرطان را کُند می‌کند که نشان می‌دهد درمان‌های کاهش‌دهنده لیپید می‌تواند کمک کننده باشد. این یافته‌ها همچنین در مورد رژیم‌های غذایی پرچرب مانند کتو برای بیماران چاق هشدار می‌دهند.
سرطان پستان سه‌گانه منفی از لیپیدها تغذیه می‌کند و چاقی را به عامل اصلی رشد تومور تبدیل می‌کند. کاهش سطح چربی، به جای افزایش آن می‌تواند به کُند شدن پیشرفت سرطان کمک کند.
بازار
به نقل از ساینس‌دیلی، محققان مؤسسه سرطان هانتسمن در دانشگاه یوتا (the U) کشف کرده‌اند که سرطان پستان سه‌گانه منفی برای رشد به شدت به لیپیدها وابسته است. این اسیدهای چرب که از ویژگی‌های بارز چاقی هستند، به نظر می‌رسد که باعث رشد تومور می‌شوند. این مطالعه که توسط مؤسسه ملی سرطان تامین مالی شده و با استفاده از مدل‌های موش انجام شده است، نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به سرطان پستان و بازماندگان چاقی که از این بیماری جان سالم به در برده‌اند، ممکن است از درمان‌هایی که سطح لیپیدها را کاهش می‌دهند، بهره‌مند شوند و رژیم‌های غذایی پرچرب مانند رژیم کتوژنیک می‌تواند برای آنها مضر باشد.
دکتر کرن هیلگندورف، محقق مؤسسه سرطان هانتسمن و استادیار بیوشیمی در دانشگاه می‌گوید: نکته کلیدی این است که مردم اهمیت چربی‌ها و لیپیدها را در اصطلاح فراگیر چاقی دست کم گرفته‌اند. اما مطالعه ما نشان می‌دهد که سلول‌های سرطان پستان واقعا به لیپیدها معتاد هستند و فراوانی لیپیدها در بیماران چاق یکی از دلایلی است که سرطان پستان در این بیماران شایع‌تر و تهاجمی‌تر است.
سطح بالای چربی خون، وضعیتی که به عنوان هایپرلیپیدمی شناخته می‌شود، اغلب با چاقی همراه است. هیلگندورف و همکارانش، آماندین چایکس، دارای مدرک دکترا و استادیار تغذیه و فیزیولوژی تلفیقی و گرگ داکر، دارای مدرک دکترا و استادیار بیوشیمی، موش‌هایی را که با رژیم‌های غذایی پرچرب تغذیه می‌شدند و موش‌هایی را که از نظر ژنتیکی طوری طراحی شده بودند که هایپرلیپیدمی داشته باشند، اما سایر نشانه‌های چاقی مانند افزایش گلوکز و انسولین را نداشتند، مورد مطالعه قرار دادند. در هر دو مورد، چربی‌های اضافی به تنهایی برای سرعت بخشیدن به رشد تومور کافی بودند.
چایکس می‌گوید: ایده این است که لیپیدها که غشای سطحی سلول را تشکیل می‌دهند، مانند واحدهای ساختمانی هستند. اگر سلولی سیگنال تکثیر را دریافت کند و واحدهای ساختمانی بیشتری در دسترس باشند، تومور راحت‌تر رشد می‌کند. ما می‌بینیم که مقدار زیادی لیپید این تکثیر را ممکن می‌کند.
وقتی محققان سطح لیپید را در مدل‌های موش کاهش دادند، رشد تومور حتی در حضور گلوکز و انسولین بالا نیز کاهش یافت. در حالی که موش‌ها و انسان‌ها متابولیسم‌های متفاوتی دارند، این یافته‌ها ممکن است به رویکردهای درمانی جدید یا توصیه‌های رژیم غذایی برای کمک به کنترل رشد سرطان اشاره داشته باشند.
این نتایج همچنین ممکن است بر نحوه مدیریت وزن بیماران و بازماندگان چاقی تاثیر بگذارد. پزشکان اغلب کاهش وزن را برای کمک به کاهش خطر بازگشت یا گسترش سرطان توصیه می‌کنند، اما شواهد محدودی در مورد اینکه کدام رژیم‌های غذایی ایمن‌ترین یا مؤثرترین هستند، وجود دارد.
بسیاری از بیماران رژیم کتو را در نظر می‌گیرند که بر مصرف چربی بالا و کربوهیدرات بسیار کم تاکید دارد تا یک حالت متابولیکی به نام کتوز ایجاد کند، جایی که بدن به جای کربوهیدرات برای انرژی، چربی می‌سوزاند.
گروه تحقیقاتی هشدار می‌دهد که اگرچه چنین رژیم‌هایی می‌توانند باعث کاهش وزن شوند، بیماران باید قبل از اتخاذ آنها، سلامت کلی متابولیک خود را به دقت ارزیابی کنند.
این مطالعه نشان می‌دهد که لیپیدها همچنین ممکن است رشد تومور را در بیماران چاق مبتلا به انواع دیگر سرطان پستان یا سرطان‌های تخمدان یا روده بزرگ تحریک کنند. گروه تحقیقاتی می‌گوید مراحل بعدی، ارزیابی پیش‌بالینی چگونگی بهبود پاسخ به شیمی‌درمانی توسط داروهای ضد لیپید خواهد بود. آنها همچنین می‌خواهند درک بهتری از چگونگی تغذیه سلول‌های سرطانی توسط لیپیدها داشته باشند.
چایکس، داکر و هیلگندورف همچنین تأکید می‌کنند که مطالعه‌ آنها روی یک نوع خاص از سرطان است و رژیم کتو ممکن است برای سایر انواع سرطان مفید باشد.