چاپ

سیاست و بازاریابی - زومیت / دانشمندان با استفاده از سایه زمین به دنبال کشف اجرام مرموز در مدار هستند، اما آیا واقعا نشانه‌هایی از کاوشگرهای فرازمینی همین نزدیکی‌ها پنهان شده است؟
برای دهه‌ها، ستاره‌شناسان با رادیوتلسکوپ‌ها و ابزارهای نوری به دنبال نشانه‌هایی از هوش فرازمینی بودند و آسمان را برای سیگنال‌های مصنوعی بررسی می‌کردند. اما پژوهش‌های جدید، مسیر تازه‌ای پیش گرفته و این بار به جای نگاه به دوردست‌ها، توجه خود را به منظومه شمسی خودمان معطوف کرده‌اند تا آثار احتمالی فرازمینی‌های نزدیک زمین را پیدا کنند.
بازار
به‌گزارش یونیورس تودی، دانشمندان به‌تازگی مسیر تازه‌ای را برای یافتن کاوشگرهای احتمالی فرازمینی در منظومه شمسی پیش گرفته‌اند. در پژوهشی تازه، روشی نوآورانه برای شناسایی کاوشگرهای احتمالی فرازمینی مطرح شده است؛ بدین صورت که با استفاده از سایه زمین که نور مستقیم خورشید را مسدود می‌کند، دانشمندان می‌توانند اجرام مرموز و ناشناخته در مدار را بدون مزاحمت ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی بررسی کنند. این روش نوآورانه امکان کشف اسراری را فراهم می‌کند که تا امروز پنهان مانده‌اند.
آسمان امروز با هزاران ماهواره و میلیون‌ها قطعه زباله بازتاب‌دهنده‌ی نور پر شده است و همین امر یافتن اجرام بیگانه را بسیار دشوار می‌کند. بنابراین، بیاتریز ویلارویل، پژوهشگر ارشد از دانشگاه استکهلم و تیم بین‌المللی او، برای مقابله با این مشکل به سایه‌ی زمین روی آوردند. زمین هر شب سایه‌ای مخروطی در فضا به‌وجود می‌آورد و مانع از بازتاب نور از ماهواره‌ها یا زباله‌های فضایی می‌شود. سایه زمین منطقه‌ای ایدئال و پاک برای جستجو ایجاد می‌کند. محدوده سایه تقریباً 8 تا 9 درجه برای اجرام واقع در مدار زمین‌آهنگ، در ارتفاع تقریباً 35٬700 کیلومتر از سطح زمین را دربرمی‌گیرد.
ماهواره‌های انسانی معمولاً منابع نوری قوی ندارند و تنها در موارد نادر، مانند لیزرهای ارتباطی یا پیشران‌های فضاپیما، نور ساطع می‌کنند. بنابراین هر نور یا رد روشن در سایه زمین ممکن است نشانه‌ای از حضور جرمی غیرعادی باشد.
پژوهشگران تصاویر تلسکوپ مرکز بررسی اجرام گذرای زوئیکی یا به‌اختصار زدتی‌اف (ZTF) در کالیفرنیا را که به طور سیستماتیک آسمان را برای یافتن اجرام متغیر زیر نظر دارد، تجزیه‌وتحلیل کردند. آن‌ها بیش از 200 هزار تصویر ثبت‌شده را مورد بررسی قرار دادند که به‌طور خاص بر موارد ثبت‌شده در سایه زمین تمرکز داشتند.
سیستم جستجوی خودکار تیم پژوهش به نام NEOrion هزاران جرم کاندیدا را شناسایی کرد که شامل اجسام رگه‌دار مرموز و فلش‌های نقطه‌ای بودند. بیشتر این اجرام شهاب‌سنگ، هواپیما یا سیارک تشخیص داده شده بودند.
بااین‌حال، یک مورد خاص و جذاب توجه پژوهشگران را به خود جلب کرد: جسمی ثبت‌نشده در پایگاه داده‌های فضایی با سرعتی بسیار بالاتر از سیارک‌های معمولی. ماهیت دقیق این جسم هنوز تأیید نشده و در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است.
مطالعه همچنین به بررسی دیگر روش‌های نوآورانه نیز پرداخته است، از جمله تحلیل عکس‌های نجومی پیش از سال 1957 و بررسی طیف رنگی اجسام مشکوک برای شناسایی موادی که بر اثر قرارگیری طولانی در فضا دچار تغییر شده‌اند.
اگرچه مطالعه هیچ فناوری فرازمینی را به‌طور قطع شناسایی نکرد، نشان می‌دهد که جستجوی سیستماتیک برای آثار فرازمینی اکنون با تلسکوپ‌های موجود و تکنیک‌های تحلیلی نوین امکان‌پذیر است.
پژوهشگران درحال‌حاضر مشغول توسعه‌ی پروژه‌ی اکسوپروب (ExoProbe) هستند؛ شبکه‌ای از تلسکوپ‌ها که به‌طور ویژه برای جستجوی مدنظر آن‌ها طراحی شده و با مشاهدات همزمان و متعدد، فاصله‌ی دقیق اجرام مرموز را تعیین خواهد کرد.
مطالعه در Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.